KAPITOL

Jedno z siedmiu wzgórz, na ktorych zbudowano Rzym. Pierwotnie wzgórze obronne, później centrum religijności miasta i symbol państwa. Osadnictwo na kapitolu pochodzi z VII-VI wieku p.n.e. W VII wieku p.n.e. część Kapitolu została ufortyfikowana. Znajdowały się tu świątynie, które były otoczone szczególną czcią Rzymian. Kapitol był światynią Jowiasza Kapitalońskiego. Pod koniec VI wieku p.n.e. przechowywano tu księgi sybilińskie. Nowo wybrani konsulowie składali ofiary przed podjeciem swych obowiązków, a zwycięzcy wodzowie kończyli swe triumfy. Zbocze Kapitolu, tzw Skała Tarpejska, było miejscem straceń zbrodniarzy. Wschodnią część Kapitolu zajmowało Tubularium ,,archiwum państwowe''. W czasach cesarstwa na Kapitolu powstało wiele budowli m.in. świątynie Izydy, Saturna i Venus Ericina. Obecnie na Kapitolu centralne miejsce zajmuje Plac Kapitaloński ,,Piazza del Campidoglio'', zaprojektowany w około 1546 przez Michała Anioła, który otaczają Palazzo del Senatore, Palazzo Nuovo, gdzie obecnie mieści się Muzeum Kapitalońskie oraz Palazzo dei Conservatori, obecnie znajdują się zbiory muzealne. Na środku placu stoi konny posąg Marka Aureliusza, jest to kopia oryginału z II wieku będącą w konserwacji. Do placu przylegają monumentalne schody, ozdobione antycznymi rzeźbami. Na szczycie Kapitolu jest kościół Santa Maria in Aracoeli z XIII wieku.

Powrót do strony głównej