W starożytnym Rzymie warstwa społeczna, która w okresie królestwa i wczesnej republiki nie posiadawała pełnych praw politycznych. Nie jest dokładnie znane pochodzenia tej warstwy Plebejuszy. Mogli to być m.in. rolnicy, rzemieślnicy, kupcy pozostawali w opozycji do patrycjuszy, z którymi toczyli długotrwałą walkę o prawa polityczne i nowy podział ziemi. Walkę tę rozpoczął exodus na tzw. Górę Świętą i odmowa uczestnictwa w wojnie przeciw Ekwom w 449 p.n.e., zniesienie niewoli za długi i dostep do wszystkich urzedów oraz oraz ustawa lex Hortenisa w ok 287 p.n.e., któr przyznało uchwałom komicjów ,,comitia tributa'' moc ustaw. Stopniowo plebejusze podzielili się ze względu na cenzus majątkowy, a do nowej warstwy nobilów ,,nobilitas'' weszły bogate rody plebejskie. W okresie późniejszym nazwę plebejuszy określono ubogie warstwy mieszkańców Rzymu i ludności wiejskiej, które jednak posiadały prawa polityczne i o ich głosy zabiegali politycy. Nazwę plebejuszy stosowano również w dziejach nowożytnych.
Darmowy hosting zapewnia PRV.PL