Włoski malarz i architekt, czołowy przedstawiciel dorosłego renesansu. Do 1502 roku uczył się malarstwa w Pergui u P.Perugina, pod koniec 1504 roku przeniósł się do Florencji, tam poznał dzieła L.da Vinci, które wywarły na niego olbrzymi wpływ. W roku 1508 osiedlił się w Rzymie, gdzie za pośrednictwem D. Bramantego otrzymał od papieża Juliusza II zlecenie udekorowania freskami apartamentów reprezentacyjnych, tzw. stanz, z których pierwszą ukończył w 1511 roku. Za pontyfikatu kolejnego papieża Leona X objął kierownictwo budowy kościoła Św.Piotra 1515-1520. Jednocześnie mianowano go konserwatorem zabytków starożytnych. Doskonalil swój warsztat malarski tworząc słynne Madonny w latach 1500-1504. W latach 1514-1516 sporządził siedem kartonów-wzorów do arrasów watykańskich przeznaczonych do zawieszenia w dolnej strefie kaplicy Sykstyńskiej. Dekoracja loggi watykańskich w krużgankach dwa piętra, wykonana na zlecenie Leona X w latach 1517-1519, obejmowała 52 epizody bibilijne oraz groteski. Mecenasem Rafaela był obok papieża był bankier A.Chigi, dla którego artysta zaprojektował kaplicę przy rzymskim kościele Santa Maria del Popolo od 1512 roku. Do pozostałych prac archeologicznych należą: kościół San Eliglio degli Orefici w Rzymie około 1509-1520 i również rzymski Palazzo Bresciano Costa około 1515 roku, zburzony oraz Palazzo Pandolfini we Florencji około 1517 roku. W malarskiej twórczości sztalugowej Rafaela dominowała tematyka religijna i portret. Artysta dążył do stworzenia idealnego typu postaci kobiecej. Obrazy powstałe w Rzymie odznaczają się ciepłym i harmonijnym kolorytem, co stanowi efekt wpływu S.del.Piombo. Za szczególne dzieło Rafaela uchodzi Madonna Sekstyńska około 1513 roku, przeznaczona do kościoła Św.Sykstusa w Piacenzie oraz Madonna della Sedia 1516 roku. Inne ważne obrazy Rafaela to: Zaślubiny Marii 1504, Madonna ze szczygłem 1505, Madonna del Grandouca około 1505 roku, Piękna ogrodniczka 1507, Złożenie do grobu 1507. Portrety: La Fomarina 1515, Buldassare Castigline 1516, Leon X z kardynałami około 1518 roku. Rafael w swojej pełnej harmonii sztuce po mistrzowsku godził chrześcijański światopogląd ze starożytnymi ideałami estetycznymi, czemu służyła zarówno doskonałośc kompozycyjna, jak i nastrój powagi oraz klasyczne piękno dzieł. wpływ Rafaela na sztukę następnych wieków był olbrzymi.
Darmowy hosting zapewnia PRV.PL