Wzgórze w południowej części Rzymu. W 494 p.n.e. było miejscem pierwszej secesji plebejuszy walczących o prawa polityczne, jedna ze świątyń gór plebejuszy. Na Awentynie znajdowały się świątynie: Cerery, Liberia i Libery, później także świątynia Minerwy, opiekunki rzemieślników oraz archieum gminy plebejskiej. Po 390 p.n.e. Awentyn leżał w obrębie tzw. Murów Serwańskich Rzymu, a w 49 n.e. włączono go oficjalnie w obręb miasta. W okresie cesarstwa stał się dzielnicą arystokracji. Z tych czasów zachowały się ruiny cesarza Karakali i Decjusza. Natomiast z okresu późniejszego zachowały się takie zabytki jak: bazylika S. Sabina 425 n.e. oraz kościół św. Aleksego VII wieku i klasztor Benedyktów z X wieku.
Darmowy hosting zapewnia PRV.PL