Lacjum w starożytności zajmowało terytorium między Tybrem, Morzem Tyrreńskim a środkowymi Apeninami, zamieszkane od czasów najdawniejszych przez plemię Latynów. Graniczyło z Etrurią, Kampanią oraz terytoriami Sabinów, Ekwów, Marsów. Od połowy VIII wieku p.n.e. w Lacjum powstały miasta-państwa, z których największą potęgę uzyskał Rzym. W VI wieku p.n.e. zostało podbite przez plemię Etrusków i rządzone przez królów etruskich do 509 roku p.n.e. Powstanie Rzymian w 509 roku p.n.e. i działania Latynów w koalicji z Grekami doprowadziły do ostatecznego opuszczenia Lacjum przez Etrusków w 475 p.n.e. Ustąpienie Etrusków spowodowało spadek znaczenia Rzymu wśród miast latyńskich. W V wieku p.n.e. w Związku Latyńskim dominowało Tusculum. Rzym w IV wieku p.n.e. odzyskał utraconą pozycję w drodze zawieranych sojuszy i wojen, prowadzonych z innymi miasami latyńskimi. Ostatecznie miasta lateńskie zostały pokonane w wojnie w 340-338 p.n.e. Rozwiązano wówczas Związek Latyński, poszcególne miasta weszły w skład państwa rzymskiego lub zostały z nim związane z przymieżem. Od tego czasu Lacjum dzieliło losy Rzymu.
Darmowy hosting zapewnia PRV.PL