W następstwie podboju ogromnych terytoriów Rzym stał się państwem o najbardziej rozwiniętym w starożytności systemie niewolnictwa. Niewolnicy byli najliczniejszą grupą ludności i rekrutowali się głównie z spośród jeńców wojennych. Znacznym ich źródłem zdobywania było także korsarstwo oraz targi niewolników, największe odbywały sie na wyspie Delos. W najgorszej sytuacji pozostawali niewolnicy pracujący w kopalniach i kamieniołomach oraz gladiatorzy wojownicy, którzy walczyli na śmierć i życie między sobą lub dzikimi zwierzętami. Brali oni udział w walkach na arenach ku uciesze Rzymian. W lepszej sytuacji byli niewolnicy nauczyciele, lekarze, a także fryzjerzy. Zamożne rodziny rzymskie miały nawet po kilkadziesiąt tysiecy niewolników. Przeważająca ich część była zatrudniona w latyfundiach, czyli wielkich posiadłościach wiejskich, gdzie pod nadzorem uprawiali zboże, winorośl i oliwki.