Triumwirat

W starożytnym Rzymie określenie kolegium złożonego z trzech urzędników wybieranych do pewnych zadań. I triumwirat miał miejsce w 60 p.n.e. i było to tajne porozumienie między Cezarem, Pompejuszem Wielkim i Markiem Krassusem, gdzie została zawarta nieoficjalna ugoda w celu podziału wpływów w państwie. W 56 p.n.e. przedłużony na zjeździe w Lukce na dalsze pięć lat. Po śmierci Krassusa w 53 p.n.e. triumwirat rozpadł się. Konflikty między Cezarem a Pompejuszem doprowadziły do wojny zakończonej zwycięstwem Cezara. II triumwirat zawarty został w 43 p.n.e. między Oktawianem, Markiem Antoniuszem i Markiem Lepidusem, gdzie dotyczył podziału władzy, wynagrodzenia sprzymierzeńców i eliminacji wrogów. W 36 p.n.e. usunięty został Marek Lepidus. Śmierć Marka Antoniusza po bitwie pod Akcjum w 31 p.n.e. ostatecznie przyspieszyły rozpad II triumwiratu.