KOLOSSEUM

(3390kB)

Zbudowany u stóp Eskwilinu przez cesarzy z dynastii Flawiuszów. Budowla została rozpoczęta w 75 n.e. przez Wspazjana, ukończona w 81 n.e. przez Tytusa. Na planie elipsy o obwodzie 524m, osie o długości 188 i 156m, arena wynosi 86 i 54 m. Koloseum miało cztery kondygnacje, gdzie czwartś kondygnację ukończono w 82 n.e. przez Domicjana. Wysokość wynosi 48,5 metra. W ścianach zewnętrznych znajdowało się 80 wejść, zezwalało to na szybkie, bo wokoło 6 minut opróżnienie widowni, gdzie znajdowało się 50 tysięcy miejsc siedzących. Wnętrze ozdobiono stuikami i wyłożono marmurem. W arkadach 3 i 4 piętra ustawiono posagi. Każda kondygnacja utrzymana była w innym stylu. Dolna miała porządek toksański, środkowa joński, górna koryncki. Pod areną mieścił się system podziemnych korytarzy, gdzie znajdowały się garderoby oraz pomieszczenia dla zwierząt i niewolników. W czasie deszczu lub upału Koloseum można było przykrywać płuciennym welum. Po zatopieniu areny urządzano też bitwy morskie. Na inaugurację cesarz Tytus kazał przygotować walki gladiatorów i polowania na dzikie zwierzęta. Widowiska trwały 100 dni i zginęło w nich 5000 zwierząt i tysiące gladiatorów. W pierwszych wiekach chrześcijaństwa ginęli tu równierz chrześcijanie, którzy rzucani byli na pożarcie dzikim zwierzętom. Ostatnie igrzyska w Koloseum odbyły się w 528 roku za króla Teodora Wielkiego. W roku 445 Koloseum zostało uszkodzone przez trzęsienie ziemi, a w XIII wieku zamienione na twierdzę Frangipanich. Koloseum było traktowane przez mieszkańców Rzymu jako kamieniołom, gdyż do XVI wieku uległo częściowemu zniszczeniu. Dopiero uznanie go w 1744 za miejsce uswięcone krwią męczenników chrześcijańskich, przerwano niszczenie budowli. Nazwa wywodzi się ze średniowiecza i pochdzi od kolosalnego, bo 36 metrowego posągu Nerona który znajdował się w pobliżu.

Powrót do strony głównej